sernik Bertilki

Śmiało i odważnie można powiedzieć, że to ciasto z repertuaru "firmowe". Przepis dostałam od mojej siostry, stąd nazwa. A smak cieszy wszystkich miłośników sernika. Tu się liczy miksowanie, dobre, porządne, cierpliwe miksowanie i kolejność wrzucanych składników. Tylko tyle i aż tyle. Ten na zdjęciu mógłby być jeszcze wyższy, ale powstał przy pomocy pewnej nastolatki, która w trakcie miksowania traciła zapał do tegoż zajęcia. Na szczęście smak pozostał.

Spód:

1/2 kostki margaryny

1 szklanki mąki pszennej

1/2 szklanki cukru pudru (daję mniej)

3 łyżki kakao

1 łyżeczka proszku do pieczenia

Margarynę rozpuścić i wymieszać z pozostałymi składnikami. powinna przypominać wilgotny piasek.

Masa serowa:

1 kg sera (w przypadku tego sernika można użyć sera z wiaderka)

10 jaj

duży kubek śmietany 18%

2 budynie śmietankowe

szklanka oleju

szklanka cukru (tu znowu oszukuję i daję przynajmniej o 1/4 szkl. mniej)

1/2 szklanki cukru do ubicie białek

Oddzielić żółtka od białek. Białka ubić na sztywno z cukrem (to już trzecie oszustwo cukrowe, bo daję mniej niż 1/2 szklanki). Odstawić na bok.

W dużej misce lub garnku ubijamy:

1. ser z żółtkami

2. dodajemy cukier

3. dodajemy śmietanę

4. dodajemy budynie

5. dodajemy olej

Po dodaniu nowego składnika poświęcić trochę czasu na miksowanie. Do ubitej masy serowej dodać pianę z białek i delikatnie połączyć.

Blachę wyłożyć papierem, wysypać i lekko ugnieść spód ciasta, wylać masę serową. Piec w 160-180 st, C przez ok 1,5 godziny (temperaturę ze 180 st. C zmniejszam po godzinie na 160 st.) Sernik powinien "wybić" i pęknąć.  Jest upieczony, gdy brzegi lekko odstają od formy, a wierzch jest rumiany. 

Najlepiej kroić następnego dnia, ale zawsze jest awantura dlaczego mają tak długo czekać.